واقعیت افزوده یا Augmented Reality در واقع به روش هایی گفته می شود که در آن به تصویر دنیای پیرامون ما ، اطلاعات و ویژگی های بیشتری به صورت تصویری یا متنی اضافه می کند که باعث افزایش شناخت و درک و سرعت عمل ما در آن محیط می شود. انسان توسط حواس خود دنیای اطرافش را درک میکند پس ترکیب همزمان دنیای واقعی و تصاویر مجازی ، مفهوم واقعیت افزوده را شکل می‌دهد.
در واقعیت افزوده (AR) بخشی از اطلاعاتی که کاربر درک می کند ، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شده اند. واقعیت افزوده در عمل چیزی نیست جز تماشای یک پدیده در دنیای واقعی که به آن اطلاعات دیداری ، شنیداری و مکانی افزوده شده است.
امروزه اکثر نرم افزارهای AR در گوشی های موبایل قابل دسترس می باشند، اما این دسترسی فزاینده به سمت تجهیزات پوشیدنی مانند نمایشگرهای نصب شونده بر روی سر یا عینک های هوشمند در حرکت است. اگرچه بسیاری از مردم با نرم افزارهای ساده سرگرم کننده AR مانند SNAPCHAT و بازی POKEMON آشنا هستند ، AR در مسایلی فراتر مانند فرآیندهای مشتری محور و مدل های کسب و کار به کسب و کار در حال تأثیرگذاری است.
از مهمترین مزایای اپلیکیشن واقعیت افزوده این است که شما می توانید تمام خواسته های خود برای تبلیغ و معرفی محصول و یا برندتان را به بهترین شکل برای مشتریان نمایش دهید . مشتریان شما با استفاده از گوشی و یا تبلت خود تصاویر ساده محصول و یا آرم برند شما را به شکل تصاویر سه بعدی ، متن و یا حتی ویدیو تماشا خواهند کرد . فناوری AR برای مشتریانی که نیازمند نمایش اطلاعات متنوع محتوایی از قبیل گالری تصاویر ، فیلم ، فایل سه بعدی بر مبنای تارگت (هدف) خاصی داشته باشند، ظرفیت های بسیار جذابی ایجاد می کند.
واقعیت افزوده مبتنی بر نشانگر (تشخیص تصویر) از یک دوربین و نوعی نشانگر بصری مانند تصویر دوبعدی یا کد QR استفاده می کند و هنگامی که یک نشانگر در دنیای فیزیکی توسط یک برنامه واقعیت افزوده شناخته می شود ، محتوای دیجیتالی در بالای آن قرار می گیرد.
الگوهای ساده مانند کد QR به عنوان نشانگر استفاده می شود ، زیرا آنها می توانند به راحتی شناسایی و نیازی به پردازش زیاد برای شناخته شدن ندارند . در ضمن موقعیت و جهت نیز محاسبه و برخی از انواع محتوا و یا اطلاعات مربوط به نشانگر را نشان می دهد.
واقعیت افزوده مبتنی بر نشانگر معمولاً برای اهداف بازاریابی و خرده فروشی استفاده می شود. در واقع این نوع واقعیت افزوده بر مبنای نمایش تصاویر ، مدل سه بعدی و ویدئو روی یک تارگت دو بعدی یا کارت ویزیت را شامل می شود.
واقعیت افزوده بدون نشانگر متنوع تر از واقعیت افزوده نشانگر است زیرا به کاربر اجازه می دهد تصمیم بگیرد که شیء مجازی را در کجا قرار دهد. در واقع شما می توانید سبک ها و مکان های مختلف را بطور کامل دیجیتالی امتحان کنید ، بدون اینکه نیازی به جابجایی در محیط اطراف خود داشته باشید.
واقعیت افزوده بدون نشانگر به سخت افزار دستگاه از جمله دوربین ، GPS ، قطب نمای دیجیتال و شتاب سنج متکی است تا اطلاعات لازم را برای نرم افزار AR برای انجام کار خود جمع آوری کند. به عنوان مثال یک ماشین مجازی بدون در نظر گرفتن فضای اطراف ، می تواند در هر نقطه با زاویه و نمای دلخواه تنظیم شود.
از فناوری واقعیت افزوده بدون نشانگر بیشتر برای نقشه برداری مسیرها ، پیدا کردن کسب و کارهای نزدیک و سایر برنامه های کاربردی با محوریت تلفن همراه استفاده می شود .
واقعیت افزوده مبتنی بر موقعیت مکانی ، محتوای دیجیتال را در یک مکان خاص نمایش می دهد ، در واقع اشیاء به گونه ای ترسیم می شوند که وقتی مکان کاربر با نقطه از پیش تعیین شده مطابقت دارد ، روی صفحه نمایش داده می شود.
این نوع واقعیت افزوده از طریق مشاهده مکان مورد نظر با دوربین سیستم واقعیت افزوده (AR) و تلفیق آن با اشیاء مجازی (Virtual Objects) عمل می کند. در واقع می تواند اطلاعات مختلف را به صورت لحظه ای بر روی مکان های مختلف در دنیای واقعی مشاهده کرد و با حرکت دوربین به هر سمت می توان در همان جهت اطلاعات مفیدی مثل محل پمپ بنزین ها، رستوران ها و… را پیدا کرد.
بازی واقعیت افزوده Pokemon Go ، نمونه ای از AR مبتنی بر مکان است.این بازی کاراکترهای مجازی را به دنیای واقعی اضافه میکند و کاربر را ترغیب به پیدا کردن کاراکتر ها می نماید.
واقعیت افزوده مبتنی بر تلفیق تصاویر ، یک شیء را در دنیای جسمی تشخیص می دهد و به نوعی آن را تقویت می کند تا یک دید متناوب را ارائه نماید. به عنوان مثال ، یک جسم مانند صندلی در محیط توسط اپلیکیشن شناسایی شده و هم چنین قابلیت کپی از آن جسم فراهم آورده و در مکان دیگر به طور همزمان مورد استفاده قرار گیرد.
واقعیت افزوده مبتنی بر طرح ریزی ، کمی متفاوت از انواع دیگر واقعیت افزوده می باشد. طراحی واقعیت افزوده مبتنی بر پروژکتور با کمک طراحی و ایجاد نور مصنوعی بر روی سطوحی از دنیای واقعی کار می کند .
برنامه های واقعیت افزوده مبتنی بر پروژکتور ، برای ایجاد تعامل با ارسال نور به سطحی از دنیای واقعی انجام می شود. تعامل کاربر با کمک تمایز موجود بین پیش بینی مورد انتظار و طراحی مورد نظر ، انجام می شود .
از دیگر برنامه های جالب واقعیت افزوده مبتنی بر پروجکشن ،استفاده از تکنولوژی لیزر پلاسما برای طراحی هولوگرام سه بعدی ۳D بصورتی تعاملی فضای اطراف می باشد.
واقعیت افزوده تشریحی ، مرزها و خطوط را برای کمک به شرایطی که چشم انسان نمی تواند تشخیص دهد. به تشریح واقعیت افزوده ، از شناخت شیء برای درک محیط فوری کاربر استفاده می کند. در مورد رانندگی در شرایط کم نور یا دیدن ساختار یک ساختمان از خارج فکر کنید.
این مثال از ترسیم AR دقیقاً به راننده می گوید که وسط خط کجاست تا آنها را از صدمه دور نگه دارد. برنامه های مشابه شامل پارک کردن ماشین شما و داشتن مرزهای مشخص شده است تا بتوانید دقیقاً فضای پارکینگ را در آن ببینید.
کپی رایت © 1399. تمام حقوق قالب محفوظ است. طراحی توسط شرکت نسل جدید
شماره همراه
عنوان
توضیحات
